Tongbeiquan – "Pięść przez plecy" (通背拳)

Tongbeiquan to fascynująca, choć mniej znana sztuka walki z bogatej tradycji chińskich sztuk walki. Podobnie jak Bajiquan, Tongbeiquan był niegdyś wysoko cenionym stylem bojowym, jednak dziś znajduje się w cieniu bardziej popularnych stylów, takich jak Tai Chi czy Shaolin Kung Fu. Styl ten wyróżnia się unikalnym wykorzystaniem całego ciała, a szczególnie pleców, do generowania maksymalnej siły w ataku.

Historia Tongbeiquan
Historia Tongbeiquan sięga starożytnych Chin, prawdopodobnie okresu dynastii Song (960–1279 n.e.). Dokładne korzenie tego stylu są trudne do ustalenia, ponieważ, podobnie jak w przypadku wielu innych chińskich sztuk walki, jego techniki i zasady były przekazywane ustnie lub w ramach rodzinnych linii przekazu.

Styl Tongbeiquan cieszył się popularnością głównie w północnych Chinach, zwłaszcza w prowincji Hebei i Pekinie. Był często wykorzystywany przez zawodowych wojowników i żołnierzy ze względu na swoją skuteczność w rzeczywistej walce. Jego praktyczny charakter i silny, ofensywny styl czyniły go idealnym zarówno do ochrony osobistej, jak i walki na polu bitwy.

Charakterystyka Tongbeiquan
Tongbeiquan różni się od wielu innych chińskich stylów walki specyficzną mechaniką ciała. Podczas gdy większość sztuk walki koncentruje się na ciosach rękami lub nogami, w Tongbeiquan kluczowe jest zaangażowanie całej górnej części ciała, szczególnie kręgosłupa i pleców.

Główne zasady stylu obejmują:

• Wykorzystanie pleców jako źródła siły: Nazwa "Tongbei" odnosi się do użycia pleców do wzmacniania ciosów. Wojownicy uczą się przenosić siłę z kręgosłupa przez ramiona do rąk, co prowadzi do silnych, eksplodujących ciosów.
• Długi zasięg i elastyczność: Techniki Tongbeiquan są często ukierunkowane na osiągnięcie maksymalnego zasięgu w ataku, z pełnym wykorzystaniem rozmachu ramion i ciała.
• Koordynacja oddechu i ruchu: Podobnie jak wiele tradycyjnych chińskich stylów, Tongbeiquan kładzie nacisk na synchronizację oddechu z ruchem, co pozwala lepiej kontrolować ciało i efektywnie wykorzystywać energię.

Jedną z kluczowych technik jest tzw. "podstawowy cios przez plecy", w którym wojownik wykonuje uderzenie, wykorzystując rotację tułowia i pleców do maksymalizacji siły. Dzięki temu ciosy są nieoczekiwanie silne i zdolne do przełamania obrony przeciwnika.

Tongbeiquan we współczesnych czasach
Obecnie Tongbeiquan jest stosunkowo mało znany poza Chinami, jednak nadal ma swoje grono entuzjastów wśród miłośników tradycyjnych sztuk walki. Styl ten utrzymuje się głównie w północnych Chinach, gdzie istnieją szkoły i mistrzowie przekazujący swoją wiedzę kolejnym pokoleniom.

Pomimo mniejszej popularności w porównaniu do innych stylów, Tongbeiquan ma swoje miejsce w nowoczesnych sztukach walki. Wojownicy praktykujący ten styl są znani ze swojej zdolności do szybkiej zmiany kąta ataku i wykorzystania całej masy ciała w uderzeniach, co daje im przewagę w walce wręcz.

Ciekawostką jest, że Tongbeiquan obejmuje również trening z bronią, zwłaszcza z długimi włóczniami i mieczami. Pomaga to wojownikom rozwijać koordynację, siłę i szybkość. Techniki z bronią często przenikają się z technikami walki wręcz, co sprawia, że wojownik jest wszechstronny.

Współczesna rola i przyszłość
W dzisiejszym społeczeństwie, gdzie sztuki walki skupiają się bardziej na rekreacyjnych formach, takich jak Tai Chi, podkreślających zdrowie i medytację, bardziej agresywne style, takie jak Tongbeiquan, są mniej popularne. Mimo to istnieją oddani praktycy i szkoły starające się utrzymać ten styl przy życiu.

Dla tych, którzy poszukują tradycyjnych chińskich sztuk walki, które łączą siłę fizyczną z techniczną precyzją, Tongbeiquan może być doskonałym wyborem. Styl ten uczy wojowników, jak skutecznie wykorzystywać całe ciało, co nie tylko zwiększa ich zdolności bojowe, ale także poprawia kondycję fizyczną i koordynację.

Tongbeiquan to kolejny skarb chińskiej tradycji sztuk walki, który czeka na ponowne odkrycie. Choć dziś mniej znany, jego bogata historia i unikalne techniki czynią go cenną częścią dziedzictwa sztuk walki, wartą zgłębienia i nauki.